Friday, March 23, 2012

கர்ணன் & கெளரவர்கள் – மற்றொரு கோணம்




நேற்று கர்ணன் படம் டிவியில் போட்டிருந்தார்கள். தற்சமயம் இந்த படம் மீண்டும் ரிலீஸ் செய்யப்பட்டு நன்றாக ஓடிக்கொண்டிருப்பதாக கேள்வி. இந்த படத்தை முழுவதும் பார்த்தபின்பு படத்தில் கர்ணன் கதாபாத்திரம் சிவாஜிக்காக சில பல இடங்களில் ஓவர் பில்டப் செய்யப்பட்டிருந்தது தெரிகிறது. மகாபாரதமே பல சமயம் அந்தந்த ஊர்களுக்கு தகுந்தாற்போல் மாற்றி மாற்றி புனையப்பட்டிருக்கிறதோ என்கிற சந்தேகமும் என்னுள் எழுகிறது.

முதலில் மகாபாரதம் ஒரு கதை அல்ல. அது ஒரு இதிகாசம். அதாவது ஒரு அவதார புருஷனால் நடத்தப்பட்ட வாழ்க்கை நாடகம். அன்றைய பாரதம் என்பது பாகிஸ்தான் பங்களாதேஷ் மற்றும் சில அண்டை நாடுகளையும் சேர்த்ததே. ஒவ்வொரு பகுதியும் ஒவ்வொரு நாடாக மன்னர்களால் ஆளப்பட்டு வந்தது. மகாபாரத காலத்தின்படி பார்த்தால் தமிழகம், கேரளா மற்றும் கர்னாடக ஆந்திர பிரதேசங்களின் தெற்கு பகுதிகள் அடர்ந்த வனமாகவும், ரிஷிகள் இருந்த இடங்களாகவும் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன. ஏனெனில் பாரத போரில் திராவிட நாடுகள் சம்பந்தப்பட்ட நாடுகள் எதுவும் குறிப்பிடப்படவில்லை. மேலும் அகஸ்தியரை பற்றிய குறிப்பு வரும் சமயங்களில் தென்னகம் என்பது இமயமலைக்கு இணையாக கடவுள்களின் பிரதேசமாகவே இருந்திருக்கிறது.

விசயத்திற்கு வருவோம். சினிமா கதையின்படி கர்ணன் மிகுந்த பலசாலியாகவும், பராக்கிரமசாலியாகவும் காட்டப்பட்டு இருக்கிறான். இருக்கலாம். சில இடங்களில் உண்மையாக அப்படித்தான் இருந்தது. ஆனால் சினிமாவில் அந்த ப்ளஸ் பாய்ண்ட்கள் மட்டும் காட்டப்பட்டு மற்றவை மறைக்கப்பட்டு விட்டன. ரஜாஜி எழுதிய வியாசர் விருந்து புத்தகத்திலும் சரி விரிவான மகாபாரத காண்டங்களிலும் சரி கர்ணன் சில இடங்களில் வெற்றி பெற்று இருக்கிறான். சில இடங்களில் தோல்வியும் அடைந்திருக்கிறான். குறிப்பாக விராட போரில் அருச்சுனன் ஒரே ஆள் கவுரவ படையின் அனைவரையும் வெற்றி கொண்டு விரட்டி அடித்தான் கர்ணன் உள்பட. வனத்தில் கந்தர்வர்களுடன் நடந்த போரிலும் துரியோதனன் மற்றும் கர்ணன் தோல்வி அடைந்து அருச்சுனன் வந்து போரிட்டு மீட்டான். மகாபாரதத்தின் மூலக்கதையின் படி யாரிடமும் இல்லாத கர்ணனிடம் இருந்த சக்தி ஆயுதத்தை பற்றியும் அதனை வைத்து கடோற்கஜனை அழித்ததை பற்றி சினிமாவில் காட்டப்படவில்லை. நாகாஸ்திர பிரயோகம் மட்டுமே காட்டப்பட்டுள்ளது.



முழு இதிகாசத்தினையும் உற்றுப்படித்தால் கெளரவர்கள் பக்கம் இருந்த நியாயம் சொல்லப்படாமலேயே போய்விட்டது. விசித்திரவீரியனுக்கு பிறந்தவர்களில் மூத்தவன் திருதராஷ்டிரன் இளையவன் பாண்டு. மூத்தவனுக்கே இராஜ்யபாரம் என்ற போதும் அவன் பிறவிக்குருடன் என்பதால் பாண்டு பட்டத்திற்கு வந்தான். பாண்டுவும் பெரிய ஆள் இல்லை. அவனுக்கு வெண் குஷ்டம். மேலும் புத்திர சந்தானம் பெருக்க வழி இல்லாதவன். பாண்டவர்கள் யாரும் பாண்டுவுக்கு பிறக்கவில்லை. குந்தியின் மந்திர சக்தி மூலம் கடவுளர்களால் பிறந்தவர்கள் தான் பாண்டவர்கள். ஆனால் கர்ணன் மட்டும் இதே காரணம் கொண்டு ஒதுக்கப்பட்டுவிட்டான் என்பது வேறு கதை. நியாயப்பிரகாரம் பதவிக்கு வரவேண்டிய திருதராஷ்டிரன் பாண்டு மறைவிற்கு பிறகு ராச்சியம் ஆண்டான். முறைப்படியே அவனுக்குதான் ராஜ்ஜியம். அவனுக்கு பிறகு துரியோதனனுக்குதான் வந்திருக்க வேண்டிய ராஜ்ஜியம்தான் அது. அதனாலேயே திருதராஷ்டிரனும் அவன் வாரிசான துரியோதனனும் நாட்டை பங்கிட்டு கொடுக்க விரும்பாதவர்களாக இருந்திருக்கிறார்கள். இதன் காரணமாகவே பீஷ்மர், துரோணர், கிருபர் எல்லோரும் மறுத்து பேச முடியாதவர்களாக இருந்திருக்கிறார்கள்.

துரியோதனன் செய்த ஒரே தவறு திரவுபதியை கேவலப்படுத்தியதுதான். அதிலிருந்து ஆட்டம் மாறி எல்லாம் பாண்டவர்களுக்கு சாதகமாகவே முடிந்தது. கிருஷ்ணன் இல்லை எனில் தலைகீழாக நின்றாலும் கவுரவ சேனையை நெருங்கி இருக்கக்கூட முடியாது. பீஷ்மர் விருப்ப மரணம் என்கிற வரத்துடன் வாழ்பவர். உலகையே அழிக்கும் பிரம்மாஸ்திர பிரயோகம் தெரிந்தவர். என்னவோ தெரியவில்லை கடைசி வரை அதை அவர் பிரயோகப்படுத்தவில்லை. எந்த ஒரு சண்டையிலும் தோல்வி என்பதையே காணாதவர். சிகண்டியை வைத்து இவரை காலி செய்தான் கிருஷ்ணன். துரோணாச்சாரியார். எல்லோருக்கும் குல குரு. தனுர்வேதத்தில் கரை கண்டவர் (யாராலும் போரில் வெற்றி கொள்ள முடியாதவர். திருஷ்டதுய்மனால் வஞ்சகமாக கொல்லப்பட்டவர்). இவரும் இவர் மகன் அஸ்வத்தாமாவும் பிரம்மாஸ்திர பிரயோகம் தெரிந்தவர்கள். அஸ்வத்தாமா சாகா வரம் பெற்றவன். இன்றளவும் அவன் உயிருடன் தொழு நோயாளியாக இருப்பதாக கதை சொல்கிறது. உலகில் யாரிடமும் இல்லாத மிக சக்தி வாய்ந்த ஆயுதமாக சொல்லப்பட்ட சிவனின் வஜ்ராயுதம் விதுரனிடம் இருந்தது. ஆனால் விதுரன் போரில் கலந்து கொள்ளவில்லை. மார்புக்கவசம் இருக்கும் வரை கொல்லமுடியாதவன் கர்ணன். ஆனால் அவன் அதை தானம் அளித்துவிட மரணம் நிச்சயமானது. ஆனால் அதற்கு பதிலாக இந்திரனிடம் இருந்து பெற்ற சக்தி ஆயுதத்தை வைத்து அருச்சுனனை கொன்றுவிடலாம் என்றிருந்தான். ஆனால் விதிவசமாக கடோத்கஜன் அதனால் இறந்து போனான். நாகஸ்திரமும் கிருஷணனால் பயனற்று போனது. பிரம்மாஸ்திர வித்தை தெரிந்திருந்தும் பரசுராமன் சாபத்தால் மறந்து போனது. மொத்தத்தில் சக்தியற்றவனாகத்தான் இருந்தான். இருப்பினும் அர்ஜுனனுக்கும் கர்ணனுக்கும் போர் நடந்தபோது கிருஷ்ணன் கர்ணனின் வில்வித்தையைத்தான் போற்றினான். அர்ஜுனனின் அம்பு கர்ணனின் தேரை 30 அடி நகர்த்தினான். ஆனால் கர்ணன் அம்பெய்தபோது அருச்சுனன் தேர் 3 அடிதான் நகர்ந்தது. அர்ஜுனன் இது குறித்து கர்ணனனின் திறமையை குறைத்து மதிப்பிட்டபோது கிருஷ்ணன் சொன்னான் “அர்ஜுனா உன் தேரில் நான் இருக்கிறேன். கொடியில் அனுமன் இருக்கிறான். இப்படி இரண்டு கடவுள்கள் உன் தேரை காத்திருக்கும் சமயத்தில் இவன் உன் தேரை 3 அடி நகர்த்துகிறான் என்றால் நாங்கள் மட்டும் இல்லை எனில் உன் தேர் இவன் அம்புகளினால் காணாமல் போயிருக்கும்” என்று. இதிலிருந்து கர்ணன் நல்ல வில்லாளி என்பது புலனாகிறது. பீமனை கொல்ல வாய்ப்பிருந்தபோதும் கொல்லாமல் விட்டான் கர்ணன். இவனது தேர் மண்ணில் புதையுண்டு இருந்த சமயம் ஆயுதமில்லாதவனை கொல்லக்கூடாது என்னும் விதியை மறந்து அர்ஜுனனால் கொல்லப்பட்டான்.




இவர்களை தவிர குறிப்பிட்டு சொல்லவேண்டிய ஒரு மாகாரதர் உண்டு. அவன் பகதத்தன் என்னும் ஒரு கிழவன். இந்த கிழட்டு அரசனின் சுப்ரதீகம் என்னும் யானை யாராலும் கொல்ல முடியாதது. இந்திரனின் ஐராவதத்திற்கு ஒப்பானது இந்த சுப்ரதீகம். யானைப்போரில் யாராலும் கொல்ல முடியாதவன் இவன். மிகுந்த கிழவனாகிவிட்டபடியால் இவனின் நெற்றி சதை மிகவும் தொங்கி கண்ணை மூடிவிடும். எனவே ஒரு பட்டுத்துணியால் இழுத்து கட்டி இருப்பான். இந்த ரகசியத்தினை கிருஷ்ணன் மூலம் அறிந்த அர்ஜுனன் முதலில் துணியை வெட்டி பின் ஆளை கொன்றான். அதே நேரத்தில் யானையில் கால்களுக்கு நடுவில் ஒளிந்து கொண்டிருந்த பீமன் யானையை மதம் பிடிக்க செய்து முடிவில் அர்ஜுனனால் கொல்லப்பட்டது. இரண்டு மகாரதர்கள் சேர்ந்து ஒரு கிழவனை கொல்ல ஒரு நாள் முழுவதும் ஆனதாம். இவனை மட்டும் இன்னும் ஒரு நாள் விட்டிருந்தால் பாண்டவ சேனையில் இரண்டு அக்குரோணிகளை காலி செய்திருப்பான் என வியாசர் சொல்கிறார்.



அதேபோல பூரிசிவரஸ் கதை. கவுரவர்கள் படையில் ஒரு மகாரதனாக இருந்த பூரிசிவரஸுக்கும் அவன் பரம்பரை வைரி சாத்யகிக்கும் (கிருஷ்ணனின் பங்காளி) நடந்த சண்டையில் சாத்யகி தோற்ற நேரத்தில் பின்னால் இருந்து கிருஷ்ணன் தூண்டுதலால் அர்ஜுனன் அம்பெய்து பூரிசிவரசின் கையை வெட்ட கிடைத்த நேரத்தில் சாத்யகி அவனை கொன்றான். அர்ஜுனன் வில்லுக்கு எப்படியோ அதே போல வாள் சண்டைக்கு பூரிசிவரஸ் என்பது அனைவரும் அறிந்தது.

மொத்தத்தில் பாண்டவர்களை அழிக்க நினைக்காத பீஷ்மர், பிரியமான சிஷ்யனான அர்ஜுனனை அழிக்க நினைக்காத துரோனர், அர்ஜுனனை தவிர யாரையும் கொல்ல மாட்டாத கர்ணன், விதிவசத்தால் அணி மாறிய சல்லியன், போரை விரும்பாமல் ஒதுங்கிவிட்ட விதுரன், கடைசியில் நடு நிலை வகித்துவிட்ட பலராமன் (இவன் துரியோதனின் குரு) என பல விசயங்கள் துரியோதனனுக்கு சாதகமாக இல்லாமல் போய்விட்டது. கஜாயுத சண்டையில் நாபிக்கு (தொப்புள்) கீழ் அடிக்க கூடாது என்கிற விதியை மீறி பீமன் துரியோதனனை அடித்து கொன்றான் (துரியோதனன் உயிர் தொடையில்). பாண்டவர்கள் சூழ்ச்சியால் இழந்த நாட்டை சூழ்ச்சியினாலேயே வென்றார்கள் என்பதுதான் கொள்ளப்படவேண்டிய பாடம்.

Sunday, March 4, 2012

அரவான் – ஓர் அலசல்





இந்த படத்திற்கு விமர்சனம் எழுதலாம்னுதான் பார்த்தேன். நிறைய பேர் எழுதி இருக்கிறதால என் கண்ணோட்டத்தின் அலசலை மட்டும் பதிவு செய்கிறேன்.

அரவான் என்பவன் புராணத்தில் அர்ஜுனனுக்கும் ஒரு பாம்பரசிக்கும் பிறந்த பாதி பாம்பும் பாதி மனுஷனுமானவன். மகாபாரதத்தில் குருசேத்திர சண்டையின் ஆரம்பத்தில் போடப்படும் பூஜையில் களப்பலிக்கு தன்னை தந்தவன். சாவதற்கு முன்பு திருநங்கையை திருமணம் செய்து ஒரு நாள் குடும்பம் நடத்தி பலியானவன். இந்த அரவானுக்கு விழுப்புரம் அருகே கூவாகத்தில் கோவில் இருக்கிறது. அதன் ஒவ்வொரு திருவிழாவிற்கும் நாடெங்கிலும் இருந்து வரும் அரவானிகள் (அரவானின் மனைவிகளாக தங்களை பாவிப்பதால்தான் இந்த பெயர்) என்னும் திருநங்கைகள் நேர்த்தி கடன்களை செய்கிறார்கள். அதே போல தனது ஊருக்காக உறவுக்காக தன்னையே களப்பலியாக தரும் ஒரு சுத்த வீரனின் கதைதான் அரவான்.

ராஜாக்களின் காலம் முடிந்து குறு மன்னர்கள், பாளையக்காரர்கள் ஆண்ட ஆங்கிலேய அரசாங்கம் நிலை பெறுவதற்கு முன்பு நடந்த கதை. 250 – 300 வருடங்களுக்கு முன்பு நடந்த கதையாக களம் அமைகிறது. எனவே மிகவும் மெனக்கெட்டு காட்சி அமைப்பினை கொண்டு வந்து இருக்கிறார்கள். சபாஷ் வசந்தபாலன் டீம். ஒலிப்பதிவு, ஒளிப்பதிவு, சண்டைக்காட்சிகள் என மிகைப்படுத்தப்படாமல் படம் எடுக்கப்பட்டு இருக்கிறது.

20 வருடங்களுக்கு முன்பு கரிகாலன்னு ஒரு வில்லன் நடிகர் அறிமுகம் ஆனார். மிகப்பெரிய ஆளாய் வந்திருக்க வேண்டியவர்.. ஆனால் காணாமல் போனவராகிவிட்டார். நெடிய இடைவேளைக்கு பிறகு அரவானில் அவரை பார்த்தேன். நடிப்பில் பின்னி இருக்கிறார். கதையின் வில்லனாக வித்யாசமான கெட்டப்பில் கோட்டையூரின் காவல்காரனாக நடிப்பில் முத்திரை பதிக்கிறார்.

கொம்பூதியாக பசுபதி. கூத்துப்பட்டறையில் பட்டைதீட்டப்பட்டவருக்கு இந்த பாத்திரம் எல்லாம் அல்வா சாப்பிடுவதைப் போல. டாக்டரின் படங்களில் லூசுத்தனமான வில்லனாக சித்தரிக்கப்பட்டுவிட்டார். எங்கே இவரின் நடிப்பை இழந்துவிடுவோமோ என எண்ணிக்கொண்டு இருந்த சமயத்தில்தான் வசந்தபாலன் என்னும் திரைச்சிற்பி வெயில் என்னும் திரைப்படத்தில் அற்புதமான நடிப்பினை வெளிக்கொணர்ந்தார். படத்தின் முன்பாதியில் இவர்தான் நாயகன். பின்பு வரும் ஆதி கதையின் நாயகனாக உருவெடுத்து பாக்கி படத்தினை நகர்த்தி இருக்கிறார். அடேங்கப்பா என்ன உடம்பு? சில காட்சிகளில் உடல் மொழியில் கலக்குகிறார். இவரை இன்னும் சில நல்ல இயக்குனர்கள் உபயோகப்படுத்திக்கொள்ள வேண்டும். ஒரு படத்திற்காக எவ்வளவு மெனக்கெடலான் என்பதை வரிப்புலியாக வரும் ஆதியும், கொம்பூதியாக வரும் பசுபதியும் காட்டி இருக்கிறார்கள். வெயில், அங்காடித்தெரு படங்களில் பதித்த முத்திரையை இந்த படத்தில் இன்னும் ஆழமாக பதித்திருக்கிறார் வசந்தபாலன்.

படத்தில் பரத், அஞ்சலி ஒப்புக்கு சப்பாணியாக ஒருசில காட்சிகளில் வந்தாலும் பொருத்தமான நடிப்பு. காமெடிக்கு சிங்கம்புலி என்று பார்த்தால் கதையில் ட்விஸ்ட் என்றால் இவர்தான். களவாணி படத்தில் வில்லனாக வந்தவருக்கும் இதில் ஆதியின் தோழனாக நல்ல பாத்திரம். கதையின் நாயகிகளும் நல்ல நடிப்பினை வெளிப்படுத்தி இருக்கிறார்கள். இசையும் பொருத்தம். பாடல்களும் அருமை.

நிறையவே லாஜிக் மீறல்களும் இருக்கத்தான் செய்கின்றன. ஒரு வயதான ராஜா எந்த ஒரு அடியாளும் இன்றி களவாணிகளின் ஊருக்குள் வந்து பொது மந்தையில் உறங்கும் ஒரு இளைஞனை பக்கத்தில் உறங்கும் நபருக்கும் தெரிந்து விடாமல் சங்கை அறுக்கிறார் என்றால் இடிக்கிறதே!! இத்தனைக்கும் கழுத்து அறுபடும் சமயம் ராஜாவின் வெள்ளி அரைஞான் கயிறு பரத் கையில் அறுக்கப்படும் சமயம் களவாணிகளின் காதுகளை எட்டாதா? பரத் இறந்தபின்பு மெனெக்கெட்டு எதற்கு எல்லா ஊருக்கும் தகவல் சொல்கிறார்கள்? எரித்துவிட்டு போகவேண்டியது தானே? அந்தக்கால களவாணிகளின் முக்கிய ஆயுதமான உடும்புக்கயிறை பற்றிய பதிவும் இல்லை. அதேபோல் ஜல்லிக்கட்டு காட்சிகளில் மக்கள் யாரும் ஆரவாரம் செய்யாமல் தேமே என்றிருக்க பின்னனி இசையில் ஆர்ப்பரிப்பு வருகையில் நமக்கு சிரிப்பும் வருகிறது. ஆதி ஏன் பசுபதிக்கு அடிமை போல இருக்கிறார்? பசுபதியை காப்பாற்ற உயிரை பணயம் வைக்கும் அளவிற்கு என்ன தேவை இருக்கிறது? ஆதியின் அம்மா ஊரில் ஆதியை யாருக்கும் தெரியாமல் போவது எப்படி? காவல்காரன் ஊரில் இருப்பவர்கள் ஏன் கள்வர்களின் ஊரில் சம்பந்தம் செய்கிறார்கள்? இப்படி கேள்விகள் இருந்தாலும் எல்லாவற்றையும் தாண்டி திரைப்படம் நம்மை ஈர்க்கும்போதுதான் இயக்குனரின் வெற்றி தெரிகிறது.

தமிழர்கள் அனைவரும் கண்டிப்பாக பார்க்க வேண்டிய படம்தான்.